بررسی هیستوژنز قرنیه در جنین گوسفند

در این مطالعه از 36 نمونه جنین گوسفند در سنین مختلف و معین استفاده شده است. نمونه­ها بعد از تهیه و تعیین سن سریعاً ثابت شده و مورد مطالعه کالبد شناسی و بافت شناسی قرار گرفتند. در مطالعه بافت شناسی علاوه بر رنگ­آمیزی معمولی H&E از دو رنگ­آمیزی اختصاصی ورهاف و تری کروم ماسون نیز استفاده شد. نتایج به­دست آمده مشخص کرد که لایه تشکیل دهنده قرنیه تا 30 روزگی تشکیل و تماس خود را به­طور کامل از عدسی و لایه­های خلفی از دست می­دهد و چین پلک­ها شروع به برآمده شدن می­کند. ولی قرنیه در ماه دوم جنینی به­طور کامل متمایز شده و در سنین بعدی فقط مراحل رشد را سپری می­کند. از همان ابتدا قرنیه در جنین گوسفند به­صورت بیضی افقی تشکیل شده به­طوری­که انحنای داخلی آن بزرگتر از انحنای خارجی آن می­باشد. روند رشد از نظر ابعاد قطر طولی، قطر عرضی و ارتفاع قرنیه از سطح صلبیه با افزایش سن به­طور منظم سیر صعودی دارد. پلک بالا و پایین در اوایل ماه دوم به­هم چسبیده و در اواخر ماه سوم دوباره از هم جدا می­شوند. پلک سوم تقریبا در 120 روزگی در زاویه داخلی چشم ظاهر می­شود. بافت پوششی خارجی قرنیه از مکعبی ساده تا مطبق شش لایه­ای تغییر می­کند. با افزایش سن ماتریکس از نظر سلولی ( فیبروبلاست) و هم از نظر رشته­ای (کلاژن) تقویت شده است. همچنین افزایش رشته­های الاستیک در انتهای مراحل جنینی محسوس می­باشد. پرده دسمیت از اوایل ماه دوم به­عنوان غشای محدود کننده داخلی در زیر بافت پوششی داخلی ظاهر و با افزایش سن نیز رشد پیدا می­کند. پرده دسمیت فاقد رشته­های الاستیک است. لایه بومن یا غشای محدود کننده خارجی در این حیوان دیده نشد. رنگ­آمیزی تری کروم ماسون رشد رشته­های کلاژن و رنگ­آمیزی ورهاف رشد رشته­های الاستیک را با افزایش سن تأیید می­کند.